مهندس فرزاد شکری مدیرعامل شرکت سرمایه گذاری مسکن شمال غرب میهمان «سازه خبر» نخستین و پربازدیدترین رسانه حوزه شهر، راه و ساختمان شمالغرب کشور بود و از نزدیک با روند فعالیت های این رسانه تخصصی دیجیتال آشنا شد و با خبرنگاران «سازه خبر» به گفتگو پرداخت.
به گزارش سازه خبر، مدیرعامل شرکت سرمایه گذاری مسکن شمال غرب در ابتدای گفتگوی اختصاصی خود با سازه خبر در مورد وضعیت کنونی این ظرکت اظهار داشت:در پایان سال ۱۴۰۰ در سبد تولیدی مسکن شرکت دو پروژه ۹۸ واحدی ارغوان رشدیه با ۴۲ درصد پیشرفت فیزیکی و پروژه ۵۸۱ واحدی آیمان سابق (ناویای فعلی) با پیشرفت در حد گود برداری و برخی کارهای سازه‌ای وجود داشت و در نمایندگی های اردبیل و ارومیه پروژه‌ای در دست اجرا نبود؛ در شعبه زنجان هم تنها یک پروژه در حال تعلیق بود. در این شرایط بود که تلاش همکاران ما در شرکت برای برنامه‌ریزی و اجرای برنامه بازگشت به ریل اصلی آغاز شد، که بعد از سی ماه کار و تلاش مداوم مدیران و کارکنان شرکت، در حال حاضر به سبد تولید ۳۳۸۰ واحد مسکونی در دست احداث و نزدیک به ۲۴۰۰ واحد مسکونی در حال ورود به سبد تا مهر امسال منجر شد که این امر نشان دهنده افزایش ۱۰ برابری شاخص‌های تولید شرکت است.
در همین بازه زمانی نیز سود محقق شده شرکت سرمایه گذاری مسکن شمال غرب از حدود یک میلیارد تومان در سال ۹۹، و همینطور یک میلیارد تومان در اسفند ماه سال ۱۴۰۰، به ۳۲ میلیارد تومان در سال مالی منتهی به ۳۱ شهریور ۱۴۰۱ و درسال مالی منتهی به ۳۱ شهریور ۱۴۰۲ به ۱۲۲ میلیارد تومان رسید و در حال حاضر بخش قابل توجهی از سود پیش بینی شده برای بودجه سال جاری هم محقق شده است.
چالش اصلی‌ای که در مدیریت روند بازگشت شرکت به جایگاه اصلی‌اش که شرح دادید داشتید چه بود و چگونه بر آن غلبه کردید؟
شرکت سرمایه گذاری مسکن شمالغرب طی سال‌های گذشته درگیر مساله کاهش تولید و افت کیفیت در ساخته های خود بود که در حال حاضر از آن مرحله گذر کرده‌ایم. اکنون با وجود رکود بی سابقه در بازار مسکن و همینطور چالش تامین نقدینگی، با بررسی روند حرکتی شرکت، پی بردیم وقتی شرکت در هر شهر یک پروژه فعال داشت، تا اتمام و تکمیل آن، پروژه دومی را یا نمی‌توانست یا نمی‌خواست تعریف کند و این موضوع با فرانچایزینگ و تناسب زمانی سبد تولید شرکت مغایر بود. از همین منظر در هر شهر حداقل سه پروژه را تعریف کردیم که این تعداد در تبریز به ۷ پروژه که حدود ۲۴۰۰ واحد مسکونی را شامل می شود رسید و به این ترتیب همینک بیشترین تعداد پروژه را در شمالغرب کشور در دست احداث داریم.
ساخته‌های شرکت سرمایه‌گذاری مسکن شمالغرب در قیاس با رقبا چطور توانسته است جایگاه خاص خودش را تثبیت کند؟
این به نوع نگاه ما در شرکت به ساخت خانه برای مردم‌مان برمی‌گردد. تعریف و بازتعریف الگوی سکونتی معاصر در پنج دهه گذشته حلقه مفقوده تولید مسکن بوده است. فضای سکونتی در مجتمع‌ها و محلات به هیچ وجه در پروژه‌های جدید تعریف نشده و در دسترس ساکنین قرار نگرفته است؛ بنابراین به جای اجرای پروژه‌های سکونتی، بر تولید و بازتولید فضای سکونتی متمرکز شده‌ایم. در این زمینه همکارانم در واحد طراحی و همینطور اطلاعات بازار، به طور جدی پیگیر و مشغول کار هستند و در تمام پروژه‌های شرکت الگوی سکونتی متناسب با پروژه را که دغدغه سبک زندگانی معاصر هم در آن لحاظ شده باشد مد نظرمان قرار دارد و در این راستا به دستاوردهای خوبی هم دست پیدا کرده‌ایم. به طور مثال در پروژه ناویا ۳۶ هزار متر فضای باز عمومی را طراحی کرده و در اختیار ساکنان مجتمع قرار می‌دهیم. اما پرسش اصلی این است که آیا صرفا ارائه فضای عمومی برای بهبود کیفیت شرایط زندگانی موثر است؟ با بررسی بسیاری از پروژه‌های مسکونی که حتی در مناطق توسعه یافته شهر نیز قرار داشته و مجهز به سالن ورزشی، فضای عمومی، سینما، استخر و… هم بوده‌اند، می‌بینیم که در مواردی این سوال بی پاسخ می‌ماند که آیا واقعا بر اساس نیازهای معاصر انسان‌ها طراحی شده‌اند؟ البته ما متناسب با هرپروژه به این موضوع پرداخت جدی کرده و در هر مرحله به جواب نزدیک‌تر می شویم.
گفته می شود پروژه های این شرکت مختص اقشار پردرآمد جامعه بوده و مردم عادی با درآمد متوسط توان خرید مسکن از این پروژه ها را ندارند. نظرتان در این مورد چیست؟
این نوع نگاه درست نیست. پروژه ناویا در یکی از محلات کم برخوردار تبریز احداث شده است یا در اردبیل پروژه هوگِر را در حد و اندازه‌های ناویا در منطقه توسعه نیافته این شهر تعریف کرده‌ایم. اما این موضوع که استطاعت افراد کم‌برخوردار متناسب با اقتصاد مسکن و منطبق بر توانایی خرید مسکن هست یا نه یک موضوع حاکمیتی است که باید به آن با دقت وارد شد. دغدغه عمده ما این است که در هرمنطقه‌ای که حضور داشته‌ایم، آن منطقه از حضور شرکت اثرپذیری داشته و نقش محرک توسعه را ایفا کرده و در عین حال افرادی که نسبت به سرمایه‌گذاری و مشارکت در آن پروژه ها اقدام کرده‌اند حتما از سود متناسب با افزایش قیمت دارایی و سرمایه بهره‌مند شوند.
آیا شرکت سرمایه گذاری مسکن شمال غرب در اجرای پروژه های نهضت ملی مسکن مشارکت دارد؟
برای مشارکت در اجرای پروژه‌های نهضت ملی مسکن در دولت سیزدهم، خیلی تلاش کردیم ظرفیت شرکت را در اختیار دولت قرار دهیم؛ همانطور که برخی شرکتهای تابعه گروه سرمایه‌گذاری مسکن مثلا در شهرکرد وارد شدند. اما تلاش‌های‌مان برای دریافت زمین طی دو مرحله ناموفق بود و حتی در یک مرحله واگذاری انجام گرفت، اما زمین‌هایی که معرفی شدند دارای معارض بودند و متولی امر نتوانست رفع معارض را انجام دهد تا وارد عملیات اجرا شویم. در نهایت این روند منجر به عدم مشارکت شرکت سرمایه‌گذاری مسکن شمالغرب در اجرای پروژه‌های نهضت ملی مسکن شد.
ارزیابی‌تان به طور کلی از طرح نهضت ملی مسکن چیست؟
نهضت ملی مسکن در بسیاری از بخش‌ها در مقایسه با مسکن مهر ضعف‌ها را پوشش داده و حتما طرحی پیشروتر از مسکن مهر است؛ اما در روند اجرای آن آسیب‌هایی مشاهده می‌شود و مهم‌ترین آن تعجیلی است که برای طراحی و اتمام پروژه‌ها وجود دارد و این مسئله برکیفیت ساخت و عمر مفید آن اثرگذار خواهد بود؛ چالش دیگر عدم توان مالی متقاضیان نهضت ملی مسکن برای پرداخت قدرالسهم‌شان است که احتمالا دولت چهاردهم را دچار مشکل خواهد کرد.
به نظر شما چگونه می توان تامین مسکن را اصولی تر پیش برد و این معضل را حل کرد؟
طرحی که درقالب طرح توسعه بازار مسکن توسط دولت‌های پیشین ارائه شده بود و مغفول واقع شد و در موقع اجرا هم با چالش‌هایی مواجه شد، طرح بازآفرینی شهری بود. فکر می‌کنم با شکل‌گیری ارگونومی شهرها، مخصوصا تبریز، با توجه به آمار بالای بافت‌های فرسوده شهری و بافت میانی شهر و ظهور برخی کاربری‌ها به عنوان انبار شهری، رجوع به قانون بازآفرینی شهری می تواند بسیار موثر باشد. اینکه دولت در قالب برخی حلقه‌های واسط به موضوع توسعه‌گری درآن بافت‌ها ورود کند حتما راه‌گشاست. همانطور که در تمامی طرح‌ها اگر مشارکت مردم وجود داشته باشد آن طرح‌ها موفق می‌شوند و اگر مشارکت مردمی نباشد و ایده خودمحورانه دولتی باشد ضریب شکستش بالاست. به طور مثال پروژه مرمت بازار تبریز که جایزه جهانی آقاخان را کسب کرد نمونه اجرای یک پروژه با مشارکت مردم است که اگر دولت به تنهایی برای آن اقدام می کرد نتیجه‌بخش نبود. به طور قطع مشارکت مردم حتما طرح‌ها را جلو می‌برد و اوج هنر مدیریت ما در مشارکت دادن مردم متجلی می‌شود. ببینید توسعه میدان صاحب آباد را؛ چون مشارکت مردم تاکنون وجود نداشته آن منطقه به ویرانه‌ای تبدیل شده است.
سوالی هم در مورد تغییر نام پروژه آیمان به ناویا که از آن به عنوان بزرگترین پروژه بازآفرینی شهری کشور یاد می شود مطرح است. چرا نام پروژه تغییر پیدا کرد؟
آیمان وجه تسمیه‌ای از آسمان بود و هچنین آسمان نیز از پروژه‌های فاخر شرکت در تبریز بود؛ ولی مطالعات‌مان نشان داد که پروژه آیمان داستان برندینگ ندارد و فقط به محل استقرار اشاره داشته و اثری از خود پروژه در آن نیست. ولی با توجه به برنامه‌ای که پروژه داشت که اولینش ارائه اولین الگوی سکونتی متناسب با معاصریت تبریز و دومین آن ایفای نقش محرک توسعه در محله تاریخی حکم آباد و سومینش ارتقای کیفیت زندگی ساکنین بود، ابتدا مطالعه‌ای برای نام‌گذاری مجدد و داستان برندینگ انجام شد. با توجه به اینکه پروژه برای رسیدن به این سه ماموریت تعریف شده بود ناویا به عنوان ایده شهرسازی و کشتی‌ای که تمامی کاربری‌ها را در خودش داشته و بخشی از فقر کاربری‌های عمومی و خدمات عمومی منطقه را پوشش می‌داد و بنا بود به عنوان محرک توسعه اقتصادی عمل کند اقدام به تغییر نام این پروژه از آیمان به ناویا کردیم. در حال حاضر هم در پیگیری و تکامل همان فکر اولیه، پروژه ناویا ۲۶ درصد پیشرفت فیزیکی داشته که فاز اول آن تا آذرماه۱۴۰۵ تکمیل می‌شود.
در ابتدای گفت و گوی‌مان علت اصلی تفاوت ساخته‌های شرکت سرمایه‌گذاری مسکن شمالغرب با دیگران را نظرگاه خاص شرکت در مورد ساخت خانه برای مردم دانستید. به عنوان سوال آخر بفرمایید نظریه‌پردازی در معماری را تا چه حد در ساخت پروژه‌ها موثر می‌دانید؟
در حال حاضر در جهان مسائل جدیدی در حوزه مدیریت شهری و ساخت مسکن طرح می‌شود. در جهان امروز موضوعاتی همچون توسعه شهری مبتنی بر کشاورزی شهری ، اکوتک، توسعه حومه شهر به عنوان بستر آینده و سایر حوزه‌های پیشرو مطرح می‌شود که خروجی کار معماران و طراحان ما با آنها فاصله دارد. درحالی که داشته‌های تمدنی ما از آنها بیشتر است. در حالی که از ۴ هزار سال قبل در کشورمان تمدن و سکونت شکل گرفته و خط سیرش در بناهای‌مان دیده می‌شود، اکنون نمی‌توانیم مثلا گنبد مسجد شیخ لطف الله را بازسازی که نه حتی مرمت کنیم، چون دانش مربوطه از دست رفته؛ یا میدان صاحب آباد که در اختیارمان است و ظرفیت عظیمی است اکنون به محل هندوانه فروشی تبدیل شده است!
دولت چهاردهم بایستی به توکنایز کردن مسکن به جد به عنوان بهترین راه برای ورود سرمایه های خرد به بازار مسکن و خروج از رکود که مبانی‌اش در دنیا کاملا مطالعه و عملیاتی شده است ورود کند و شرکت گروه سرمایه گذاری مسکن به عنوان اولین مجموعه‌ای در این حوزه که این مطالعات را انجام داده، آماده اجرا است. فروش متری مسکن از طریق بخش بورس و بازار سرمایه قطعا می‌تواند راهگشا باشد. ازسوی دیگر برخی جریانها وحرکت‌های صورت گرفته در سایر کشورها مورد مطالعه و ارزیابی قرار گیرد و از آنها گرته‌برداری شده و بومی‌سازی گردند؛ به واقع در مراکز علمی و رشد و توسعه جهان اتفاقات بزرگ و خوبی رخ می‌دهد که می توان از آنها بهره برد.
تهیه و تنظیم: پایگاه سازه خبر
دیدگاهتان را بنویسید